NAJK moedeloos van bureaulogica bij mestbeleid

Minister Adema stuurde vrijdag 20 januari een Kamerbrief waar in stond dat hij moest terug komen op eerder genoemde tijdspaden van de implementatie van het 7e Actieprogramma Nitraatrichtlijn (APN) en derogatie. Dit betekent dat het niet mogen bemesten van bufferstroken nu al in gaat en ook per direct verontreinigde gebieden worden aangewezen, waar minder mest mag worden uitgereden. NAJK is enorm boos over deze gang van zaken.

Eind september 2022 kwam na een lange tijd eindelijk de derogatiebeschikking. Op 2 december 2022 volgde de implementatie van het 7e Actieprogramma Nitraatrichtlijn en de derogatiebeschikking door het ministerie van LNV. In die Kamerbrief stond beschreven dat 2023 als een overgangsjaar zou worden gezien. De bufferstroken en het verplicht inzaaien van vanggewassen op zand- en lössgronden zouden later (1 januari 2024) pas ingaan.

Vandaag kwam naar buiten dat de Europese commissie van mening is dat Nederland de derogatiebeschikking niet goed heeft geïmplementeerd en dreigt met het intrekken hiervan. “Brussel geeft Nederland nul ruimte voor een fatsoenlijke invoering van mestregels die recht doet aan onze boerenpraktijk. Deze bureaulogica slaat nergens op en is onacceptabel!”, aldus NAJK-voorzitter Roy Meijer.

Per 1 maart 2023 zullen de regels van de derogatiebeschikking en het 7e APN al gelden:

  • Er mag dan geen mest uitgereden worden op verplichte bufferstroken.
  • Naast de al eerder aangekondigde verontreinigde gebieden (zuidelijk en centraal zand en lössgebieden), worden ook de gebieden van waterschappen Noord-Hollands Noorderkwartier, Delfland en Brabantse Delta aanwezen. In deze gebieden wordt de derogatie sneller afgebouwd en zal per 2025 de stikstofnorm met 20% afnemen.
  • Op zand en löss gronden moet na de oogst voor 1 oktober een vanggewas ingezaaid worden, anders volgt er een korting op de stikstofgebruiksnormen in het daaropvolgende jaar. Winterteelten zijn uitgezonderd van deze maatregel.

“Weer houdt beleid geen stand. Dit wekt frustratie, verminderd het vertrouwen en maakt een ieder moedeloos. We hebben lange termijn beleid nodig. We moeten kunnen bouwen op beleid. Wijzigingen in eerder gecommuniceerd of gevoerd beleid, doen afbreuk daaraan. We kunnen op deze manier niet zo doorgaan”, maakt Roy Meijer duidelijk.

Lees de Kamerbrief hier.