Het gevecht om ons landschap, vroeger wist Nederland daar wel raad mee

Vroeger vocht men met harnas en zwaard voor een stuk extra grond, tegenwoordig vecht de overheid dit voor ons uit achter de beleidstafel. Waar vroeger land werd veroverd om de bevolking van meer voedsel te voorzien, wordt tegenwoordig het land veroverd voor het nastreven van de ‘groene ideologie’ en de vergrijzing van het Nederlandse landschap.

Daar stond hij dan, mijn eerste auto. Helemaal trots liet ik de nieuwe aanwinst aan mijn familie zien. Natuurlijk kon ik het niet laten om die middag een stuk te gaan toeren. ‘‘Zo kom ik ook nog eens van het bedrijf af’’, grapte ik tegen mijn broertje. Met het rondrijden door het Overijsselse landschap is te zien dat het Nederlandse landschap ingrijpend verandert. Het grote geld lonkt voor de provincies en gemeenten, wanneer het oer-Hollandse landschap verruild wordt voor een grijs uitzicht. Een grijs uitzicht met grote blokkendozen voor de ‘internet industrie’ nimmer rekening houdend met haar omgeving. Ook ziet elke burger het boerenlandschap verruild worden voor grote zonneparken, alsmaar groeiende natuur, en de oprukkende woningbouw. Het Rijk lijkt wel met alles rekening te houden, behalve met de boer.

Vanaf de Gouden Eeuw, tot aan het einde van de 20^e Eeuw, deed Nederland waar het het allerbeste in was: inpolderen. Het inpolderen deed de overheid echter niet alleen voor bescherming tegen het water en het creëren van nieuwe woningbouw, maar ook voor de boeren. Voedselzekerheid was in die tijd namelijk niet zo vanzelfsprekend als vandaag de dag. Het inpolderen van Flevoland is beleidsuitvoering van het hoogste niveau. Gebieden werden gestructureerd ingericht met maar één doel voor ogen. Hierdoor ontstond er geen gevecht om de grond. De huidige politiek kan hier een groot voorbeeld aan nemen.

Gedane zaken zijn lastig ongedaan te maken. Boeren zitten nog steeds in de verdrukking tussen industrie, klimaatdoelstellingen, natuur en woningbouw. Ten strijde trekken met harnas en zwaard zie ik de huidige boer niet zomaar meer doen. Wat de boer, de burger, de politiek en het Nederlandse landschap nodig heeft, is een Jan Adriaanszoon Leeghwater of een Cornelis Lely. Een soortgelijk genie is nodig, om in Nederland datgene te blijven doen waar wij het beste in zijn: inpolderen.

Harold Overmars

Binnen het dagelijks bestuur van NAJK is Harold Overmars verantwoordelijk voor de portefeuille leefomgeving. Hij combineert deze functie met het werk als melkveehouder in het Overijsselse Broekland.